wypełnij, proszę, formularz.
Bankierzy, gangsterzy i bolszewizm
21 lipca 2016 r. w Stanach Zjednoczonych zmarl prof. inz. Iwo Cyprian Pogonowski, wykladowca akademicki, dzialacz i publicysta polonijny. Mial 94 lata.
Urodzil sie 3 wrzesnia 1921 r. we Lwowie. Jego ojciec byl doktorem filozofii i prawa, a matka malarka. Profesor bral czynny udzial w kampanii wrzesniowej. Wojne spedzil w niemieckich wiezieniach i obozach. Oswobodzony w 1945 r. trafil do Belgii, gdzie rozpoczal studia na Katolickim Uniwersytecie sw. Ignacego w Antwerpii. Nastepnie pracowal w Wenezueli, skad trafil do USA. Tam spedzil wiekszosc swojego zycia, poswiecajac sie pracy naukowej i dzialalnosci polonijnej. Na emigracji zajmowal sie publicystyka. Byl wykladowca akademickim, autorem wielu slownikow, atlasow i przewodnikow.
Bolszewicy nie byli znaczaca sila w czasie, kiedy car Mikolaj II abdykowal 15 marca 1917 roku, a mimo tego tylko rok pozniej w lipcu 1918 roku, Lenin byl w stanie osobiscie wydac zbrodniczy rozkaz, zeby zydowski oddzial egzekucyjny dokonal mordu na calej rodzinie carskiej w Jekaterynburgu.
Lew Trocki, z amerykanskim paszportem w reku i duzymi dotacjami pieniedzy, wyjechal z Nowego Jorku 27 marca 1917 roku wraz z 275 rewolucjonistami na statku SS Kristianiafjord, ktory to statek zatrzymal sie w porcie Halifax w Nowej Szkocji, gdzie Trocki zostal aresztowany przez wladze kanadyjskie, ktore tez chwilowo zabraly mu jego fundusze. Kanadyjczycy logicznie uwazali, ze Trocki moze przyczynic sie do wybuchu rewolucji w Rosji i dac mozliwosc Niemcom przerzucic masy wojska z frontu wschodniego na front zachodni, gdzie moglo wtedy zginac duzo zolnierzy kanadyjskich.
Trocki spedzil 5 dni w wiezieniu kanadyjskim, kiedy Sir William Wiseman, partner bankierskier firmy Kuhn & Loeb, z pomoca Amerykanow interweniowal, zeby Kanadyjczycy Trockiego zwolnili. Dzieki tej interwencji Trocki mogl kontynuowac swa podroz przez Atlantyk i przez Szwecje do Rosji, do Petersburga, gdzie spotkal sie on z Leninem w kwietniu 1917 roku, w miescie pograzonym w anarchii.
Wczesniej, przy pomocy Aleksandra Helphanda ("Parvusa"), kochanka Rozy Luksemburg, Niemcy zwerbowali Lenina w Szwajcarii do programu likwidacji frontu wschodniego za pomoca rewolucji, pod haslem dojscia "do wladzy proletariatu przez kapitulacje na froncie niemieckim i zakonczenie wojny imperialistycznej". Haslo to bylo uznane za zdrade Rosji przez socjalistow rosyjskich i z tego powodu Lenin, zreszta sam po matce pochodzenia zydowskiego, musial polegac na kadrach ludzi z mniejszosci narodowych, glownie Zydow.
Niemiecki skarb wydal na cel likwidacji frontu wschodniego ekwiwalent 10 ton zlota. Lenin mial ze soba w pociagu okolo 6 mln dolarow w zlocie, dzieki owczesnym zabiegom dowodztwa niemieckiego i bankiera Maxa Warburga.
Wedlug ksiazki Gary'ego Allena pod tytulem "Nikt nie smial nazwac tego konspiracja" ("None Dare Call it Conspiracy"), za pomoca przekupstwa, zdradzieckich zabiegow, brutalnosci i oszustwa, Lenin i Trocki zdolali oplacic wystarczajaca liczbe bandytow, mordercow i zlodziei, zeby w Petersburgu zagarnac rosyjska wladze panstwowa, opierajac sie na dzialaniu wynajetych zbirow z bronia w reku, pod haslem "wszystka wladza w rekach sowietow". Lenin i Trocki zdolali rowniez przekupic wielu urzednikow.
Ani Lenin, ani Trocki nie byli w stanie zdobyc poparcia mas, faktycznie ponad 95% ludnosci bylo przeciwko nim. Pucz Lenina odbyl sie glownie w Petersburgu, dzieki, jak powiedzialem wczesniej, wynajetym i oplacanym szumowinom i dzieki przekupywaniu "czynodralow rosyjskich".
Dlugie lata minely nim wladza sowiecka zostala skonsolidowana na calym terenie Rosji. Kiedy z wiezien zostalo wypuszczonych blisko 250 tys. wiezniow, weteranow rewolucji z 1905 roku, rzad Kierenskiego nie zdolal utrzymac sie przy wladzy i dokonczyc procesu sadowego oskarzajacego Lenina i Trockiego o zdrade Rosji, finansowana przez rzad niemiecki i bankierow miedzynarodowych. Trzeba pamietac, ze Lenin i Trocki nie przyjechali do Rosji na wezwanie mas, ale byli oni przyslani do autokratycznej Rosji przez rzad w Waszyngtonie i ze wzgledow strategicznych przez rzad w Berlinie.
Wedlug ksiazki Allena, stworzenie Federal Reserve System, centralnego banku niezaleznego od prezydenta, dalo konspiracji zydowskiej instrument, dzieki ktoremu bankierzy miedzynarodowi mogli podnosic zadluzenie panstwowe bez ograniczen i z tego zadluzenia ciagnac kolosalne zyski, za pomoca oprocentowania i uzalezniac od siebie zadluzony rzad. Za rzadow Wilsona dlug USA zostal powiekszony o 800%, a obecnie za rzadow Obamy dalej powieksza sie w galopujacym tempie.
Dwa miesiace przed zatwierdzeniem Federal Reserve Act, konspirujacy bankierzy stworzyli mechanizm do splacania tych astronomicznych dlugow i oprocentowania, za pomoca podatku dochodowego, proporcjonalnego do zarobkow, do czego wczesniej nawolywal Karol Marks, w drugim punkcie jego Manifestu Komunistycznego.
Bankierzy-konspiratorzy mieli od poczatku plan na sposob, w jaki unikaja oni placenia podatkow dochodowych i spadkowych (tak zwane: tax-exemptions). Tak wiec motyw zysku naprowadzil bankierow na zyskowne, choc ryzykowne, inwestycje w obiecujace powodzenie ruchy rewolucyjne lub "postepowe", dazace do centralizacji wladzy, co Zydom, jako bardzo ambitnej mniejszosci, zawsze odpowiadalo, gdy mieli nadzieje na kontrole silnego centralnego rzadu. Tak tez nadal rzadza oni w USA za pomoca kompleksu wojskowo-przemyslowo-syjonistycznego. Kompleks ten, za pomoca sciagania podatkow dochodowych, kaze ludnosci oplacac swoje zyski, oprocentowanie skladane dlugow jak i same dlugi.
Bankierzy-konspiratorzy planowali I WS przez ponad 20 lat wedlug Allena. Wowczas zydowski bankier Bernard Baruch mial calkowita kontrole nad gospodarka USA, jako prezes "War Industries Board", zamianowany przez prezydenta Wilsona. Na tym stanowisku Baruch osobiscie zarobil ponad 200 mln owczesnych dolarow, co dzis uczyniloby go miliarderem.
Kiedy Amerykanie sie dowiedzieli, ze brat Paula Warburga, Max, zawiadywal finansami Niemiec, wowczas Paul Warburg musial podac sie do dymisji w USA. Tesciem trzeciego z braci Warburgow, Feliksa, byl Jakob Schiff, glowny partner bankierskiej firmy nowojorskiej Kuhn, Loeb & Co., w ktorej to firmie trzej bracia Warburgowie byli partnerami, podczas gdy Max kierowal tez bankiem Rothschildow we Frankfurcie.
Jakob Schiff finansowal Leona Trockiego i wnuk Jacoba Schiff'a, John Schiff, twierdzil, ze jego dziadek wydal 20 mln dolarow na rzecz rewolucji bolszewickiej. Okazalo sie to byc dobra inwestycja, poniewaz rzad Lenina, w kilka lat po objeciu wladzy, zwrocil firmie Kuhn, Loeb & Co. 100 mln dolarow (600 mln rubli w zlocie w latach 1918-1922). Opisal to w swojej ksiazce carski general Arsene de Goulevitch pod tytulem "Carat i Rewolucja".
Jednoczesnie z pieniedzmi z Niemiec i z USA, Max Warburg i Olof Aschberg lozyli pieniadze na rewolucje w Rosji z "Nye Banken" ze Sztokholmu, jak tez czynil to "Rhine Westphalian Syndykat" oraz czynil to bankier Jivotovsky, ktorego corke pozniej poslubul Trocki. Tak wiec Schiff wydal miliony na obalenie cara i dalsze miliony na obalenie rzadu Kierenskiego, a jednoczesnie zorganizowal w ramach dobroczynnosci 10 mln dolarow na pomoc dla Zydow w Rosji. Ci sam bankierzy dominowali Traktat Wersalski i przygotowali warunki na nastepna wojne swiatowa i hitleryzm, zgodnie z ksiazka Gary'ego Allena pt. "Nikt nie smial nazwac tego konspiracja".
