Cytat
Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta.
George Orwell
Statystyki
Uaktualnienie: 12.04.2020
Jeżeli polubiłeś tę stronę,
wypełnij, proszę, formularz.

Dlaczego wciąż brak nam pieniędzy?

Jak działa system zadłużeń

Długi ciążące na przedsięwzięciach publicznych są długami bez końca. Nigdy się ich nie zwraca. Zauważyliście zapewne, że każda pożyczka Związku zostaje przeważnie zużyta na odnowienie czy konwersję — a nie na spłacenie — poprzednich pożyczek, gdy nadchodzi termin płatności. Dług piętrzy się na długu, procent na oprocentowaniu.

Oto tylko jeden z przykładów, typowy dla wszystkich robót publicznych.

W 1888r. Nowa Południowa Walia zaciągnęła pożyczkę 32 milionów dolarów na zbudowanie kolei. Termin spłaty przypadł na 1924r. Stan zapłacił wówczas 51.815.452 samych odsetek, nie zwracając w ogóle zasadniczego długu.

Pierwotnie oprocentowanie wynosiło 3,5 %, lecz stopa konwersji była równa 5%. Pożyczkę spłacono w 1955 r. Tak więc Nowa Południowa Walia zapłaciła sumę $99.651.052 odsetek bez żadnego zmniejszenia głównego długu.

Łącznie — główna należność i odsetki — narosły do 1955 r. do sumy $131.651.052. Zapłacono prawie 100.000.000 dolarów odsetek od długu, który wynosił tylko 32 miliony dolarów.

Czy dziwi was, dlaczego państwowe koleje nie są opłacalne — w żadnym państwie?

Jest to tylko jedno możliwe wyjście z tej finansowej matni. Trzeba użyć narodowych możliwości kredytowych Związku, do likwidacji — bez zadłużenia — nieznośnego brzemienia długów, grożącego bankructwem wszystkich Stanów.

Na wpół publiczne przedsiębiorstwa, jak zakłady urządzeń wodno-kanalizacyjnych czy sieci elektrycznych, toną beznadziejnie w długach, przez co ich usługi dla ludności są dwu-trzykrotnie droższe niż być powinny.

Analiza stanu zadłużenia lokalnych władz w całej Australii wykazuje, że w wielu przypadkach muszą one mieć ponad 50% marżę dochodową, aby sprostać wymogom obsługi długu. Polityka Rządów Federalnych od zakończenia II Wojny światowej polegała na zmuszaniu Stanów i samorządów terytorialnych do zwiększania swego zadłużenia, podczas gdy one same, wiele ze swych własnych przedsięwzięć finansowały przy pomocy podatków. Polityka ta nasiliła proces załamywania się federalnego systemu zdecentralizowanych rządów Australii.