Menu
Cytat
Gdy rząd jest zależny od bankierów, to nie rządzący są u władzy, ponieważ ręka, która daje, jest ponad ręką, która bierze. Pieniądz nie ma ojczyzny; finansjera jest wyzbyta patriotyzmu i przyzwoitości; jedyne co ich obchodzi to zysk.
Napoleon Bonaparte
Statystyki
Uaktualnienie: 12.04.2020
Jeżeli polubiłeś tę stronę,
wypełnij, proszę, formularz.

Dlaczego wciąż brak nam pieniędzy?

Zdumiewające przykłady siły kredytu

Dr L. C. Jauncey odnotował w Australia's Government Bank skromne początki Banku Związku Australijskiego:
15 lipca 1912r. bank otworzył swe podwoje, nie posiadając żadnego własnego kredytu oprócz aktywów wynoszących jedynie 10.000 funtów, w formie pożyczki od Rządu Związkowego.


7 lipca 1921r. na pana Denisona Millera, prezesa Banku czekała delegacja bezrobotnych.
Pan Scott (członek delegacji): W swym wystąpieniu w Londynie, panie Denison, stwierdził pan, że aby sprostać wymogom wojennym, musiał pan podjąć pewne kroki, o których przed wojną nie można by nawet marzyć. Zaopatrzył pan Australię w 350 milionów funtów na cele wojenne. Gdyby wojna trwała nadal, mógłby pan dostarczyć dalsze 350 milionów funtów. Czy jest pan gotów zaopatrzyć obecnie Australię w 350 milionów funtów na cele produkcyjne?

Pan Denison Miller: Tak, zrobię, co tylko będę mógł.


Australijska prasa z 7 lipca donosiła, że pan Denison Miller powiedział:
Zapleczem tego banku są wszystkie zasoby Australii i siła Banku Związkowego polega na sile tego kontynentu... Każdy rozumny zamysł ludu Australii, jeśli uzyska lojalne wsparcie, może zostać zrealizowany.


Innymi słowy, to co jest możliwe fizycznie, można zrealizować pod względem finansowym.

W oparciu o kredyt, tj. zaufanie Australii, Bank Związkowy, który zaczął z kapitałem 20 tysięcy dolarów, potrafił stworzyć — w ciągu dalszych ośmiu lat — kredyt o wysokości 700 tysięcy dolarów!

Nawiasem mówiąc, Bank Związkowy stanowi zdumiewający przykład uprzywilejowania banku w nabywaniu aktywów.

Jak powiedzieliśmy, Bank ten zaczął działalność w 1912 roku z aktywami (a raczej pasywami) w postaci pożyczki $20.000.

W 1984 roku jego aktywa wzrosły do 30.496 milionów dolarów — tzn. przekraczały cały majątek największych firm w Australii!

Co roku jego posiadłości rosną.

Gdy dodać tę zdumiewającą sumę do aktywów prywatnych banków komercyjnych, można sobie wyrobić pojęcie, w jakim stopniu banki przywłaszczały sobie realny kredyt — to znaczy rzeczywiste bogactwo — stworzone przez ludność Australii. Banki nabyły do 1984 roku kredyt w wysokości 62.626 milionów dolarów i zaprzęgły ludność w jarzmo zadłużenia.

W procesie monetaryzacji rzeczywistych bogactw Australii (tj. poprzez stworzenie ich monetarnego równoważnika), banki wyemitowały pieniądz w postaci długu i w ten sposób nabyły posiadłości równe około jednej trzeciej części majątku całej Australii.